In 1893 trad Philippe van Boxmeer (1863-1955) in dienst als Mechelse stadsbouwmeester. Gedurende twee decennia kon hij op die manier zijn stempel drukken op het bouwbeleid van de stad. Zijn grootste verdienste als stadsarchitect is zijn inzet voor het behoud van waardevol patrimonium in privaat bezit. Als (stichtend) lid van onze Kring was hij erg geïnteresseerd in de lokale geschiedenis en ijverde hij voor een monumentenbeleid dat niet alleen oog had voor de grote monumenten.

Dankzij hem werden vele pittoreske ‘kunstgevels’ uit meerdere perioden en in verschillende stijlen in het Mechelse straatbeeld bewaard en gerestaureerd.

Toch associëren vele Mechelaars vandaag de naam Van Boxmeer vooral met de zogenaamde ‘belfortstrijd’. Zijn ontwerp voor de restauratie van de Mechelse lakenhalle met belforttoren op de Grote Markt ontketende begin 20ste eeuw een nooit geziene polemiek in de stad. Nochtans realiseerde Van Boxmeer veel meer dan alleen dat gecontesteerde restauratieproject. Niet alleen is hij verantwoordelijk voor grote beeldbepalende restauraties van de Beyaert en het Paleis van de Grote Raad aan de Grote Markt, ook heeft hij enkele ambitieuze stadsontwikkelingsprojecten opgezet die om financiële redenen echter nooit werden uitgevoerd.

Tijdens de lezing worden zowel de carrière van Philippe van Boxmeer als stadsbouwmeester en zelfstandig architect belicht, als zijn markante persoonlijkheid en eigenzinnig karakter. Zo leidde zijn moeilijke relatie met het liberaal stadsbestuur vanaf 1897 tot een regelrechte rel binnen de bouwadministratie.
 

Philippe van Boxmeer (1863-1955)

Jozefien Feyaerts (°1988) studeerde na een opleiding aan het Gentse conservatorium, kunstwetenschapen aan de U Gent. Binnen de richting architectuur, interieur en monumentenzorg schreef ze haar masterproef over Philippe Van Boxmeer.

De Kring biedt de leden en genodigden een (kleine) receptie aan.