De maand mei was en is ook de maand van de meikevers. Alhoewel ik in de stad woonde, geraakte ik via jongens die uit de randgemeenten kwamen, in de veertiger jaren van vorige eeuw toch aan meikevers! Ik betaalde er 0,25 frank voor of ruilde ze voor een glazen knikker. We noemden deze beestjes in Mechelen “meulders” (maalders) of “bèkkers” (bakkers) daar ze een bijna witte was- of poederlaag op hun schildvleugels hadden. We staken met een naald een gaatje in het staartje of achterlijfje van de “meulders”, trokken daar een garendraad door en lieten de beestjes aan dit soort primitieve leiband vliegen! Het is ooit gebeurt dat een vlugge vogel, terwijl ik mijn “meulder” vliegles gaf, mij en de “meulder” te vlug af was en mijn “meulder” in één hap opslokte …..

Het is al vele jaren geleden dat ik nog in het echt een “meulder” of “bèkker” gezien heb.

Ook “lieveherenbeestjes” werden gevangen genomen, maar eigenlijk nooit pijn gedaan. We lieten ze op onze kinderhandjes rondwandelen, wat een aangenaam, kriebelig gevoel gaf.We schudden ze soms wel in de holte van onze hand, waarbij de beestjes een indringende geur afgaven.Nadien lieten we ze terug in de vrije natuur vliegen.