Het stedelijk zwembad en de voormalige douane aan het Rode Kruisplein werd tussen 1915 en 1924 gerealiseerd naar ontwerp van de bekende (en min of meer beruchte) stadsarchitect August Van Haesendonck in een eclectische stijl. Plannen voor de oprichting van een stedelijk zwemdok bestonden reeds sinds 1897. De bouw van het complex werd tijdens de Eerste Wereldoorlog opgestart in het kader van een tewerkstellingsproject voor de werkloze lokale bevolking om te verhinderen dat deze in de Duitse oorlogsindustrie tewerkgesteld zou worden.

Foto: Regionale Beeldbank Mechelen
Daardoor werd het volledige complex oorspronkelijk gekenmerkt door een uitzonderlijk hoge graad van afwerking en detaillering. Typologisch kaderde het oorspronkelijke badencomplex nog volledig in een laat 19de-eeuwse traditie: de combinatie van een monumentaal overdekt zwembad met individuele badkamers en Turkse baden voor gegoede en een grote douchezaal voor minder gegoede burgers. Omwille van de locatie van het complex bij het Keerdok waren de zuidelijke en in oorsprong ook de westelijke vleugel van het complex voorzien als opslagplaatsen om zo ook de lokale economie een extra duwtje te geven.

In 1997 werd het volledige complex als monument beschermd omwille van zijn historische, artistieke en socioculturele waarde. De sluiting van de zwemaccommodatie om veiligheidsredenen in 2001 en het vertrek van de vele verenigingen die het complex huisvestte, luidden het startschot in voor een snel verval. In 2011 begon de stad met de voorbereidingen voor de volledige buitenrestauratie van het complex en startte ze de zoektocht naar een private partner voor de invulling ervan.

Begin oktober 2017 werd de buitenrestauratie opgeleverd. Midden maart volgde de verkoop aan de hotelketen Van der Valk en de opstart van de binnenwerken. Als alles volgens plan verloopt, opent in het najaar van 2019 Van der Valk – Mechelen, een viersterrenhotel met 120 kamers, congresfaciliteiten en een brasserie aan het Keerdok.